بررسی دلالت آیه «41 و 42» سوره فصلت بر عدم تحریف قرآن کریم «از منظر مفسرین فریقین»
نوع مقاله : مقاله پژوهشی
نویسنده
سطح چهار، رشته فقه و معارف اسلامی (گرایش تفسیر و علوم قرآن) جامعه المصطفی
چکیده
تحریف به معنای دگرگون کردن و وارونه‌سازی است که به معنوی و لفظی تقسیم می‌شود. تحریف لفظی یعنی تغییر در نص قرآن کریم به زیاده و یا نقیصه. ازآنجاکه قرآن کریم معتبرترین منبع دینی مسلمانان است. همه آنان بر این عقیده‌اند که تحریف در قرآن کریم راه ندارد. برای این ادعایشان دلیل‌های عقلی و نقلی اقامه کردند و یکی از ادله نقلی که اندیشمندان اسلامی بر مصونیت قرآن عظیم مطرح نموده است آیه 41 و 42 سوره فصلت است که در این پژوهش به تبیین این آیه مبارکه از منظر مفسرین فریقین باهدف تطبیق و تقریب به دیدگاه اندیشوران اسلامی پرداخته شده است. با بررسی دیدگاه‌های مفسرین فریقین به این نتیجه رسیده هست که در تبیین دلالت این آیه مبارک بر مصونیت قرآن کریم؛ از هرگونه دخل و تصرف؛ اختلاف چندانی وجود ندارد جز اینکه بزرگان معاصر شیعه در تبیین نظریات شان آیه مبارکه را تحلیل نموده و کمتر به اقوال پرداخته است.
کلیدواژه‌ها
)