موعود آخرالزمان و بشارت های نو ید بخش عهدین مطابق قرآن

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسنده

دانش‌آموخته سطح چهار حوزه علمیه و دانش‌پژوه دکتری قرآن و مدیریت

چکیده

بشارت آمدن موعود و نجات مومنان توسط مصلح و منجی بشر در آخرالزمان مسئله‎ی است که ذهن بیشتر دینداران و موحدان عالم را به خود جلب نموده و در این راستا یکی از دغدغه‎های مهم آنان اقامه ارزش‎های دینی، تحقق آرما‎ن‎های انبیای بزرگ الهی، استقرار عدالت و صلح سراسری در تمام گستره زندگی جوامع بشری در سراسر کره خاکی، با ظهور منجی موعود و مصلح جهانی بوده است. بگونه‎ای که گفتمان منجی موعود و مصلح جهانی در میان پیروان ادیان آسمانی یکی از پرتکرارترین و نیز قطعی‎ترین و مهم‎ترین مقولات در گفتمان‎های متون دینی پیروان ادیان ابراهیمی خصوصا متون مقدس عهدین(عهد قدیم و جدید) در طول تاریخ این دو دین آسمانی و الهی به صورت قطعی مطرح بوده است و شاهد بر قطعیت این گزاره در تعالیم و آموزه‎های تورات و اناجیل، اخبار و تاییدات قرآنی بر این امر است که در حقیقت تعالیم کتب عهدین در مورد موعود آخرالزمان، مطابق بشارت قرآن‎کریم بوده و قرآن‎کریم نه تنها این وعده و بشارت بزرگ را مردود نمی‎داند که خود نیز ضمن اِخبار از آن، به وجود این وعده و بشارت نوید بخش در کتب آسمانی قبل از خود صحه می‎گذارد و این رویداد بی‎نظیر و ظهور موعود آخرالزمانی را با قطعیت تمام تایید می‎کند. با توجه به کارکرد و نقش بالای این گفتمان به عنوان یک امر مهم اعتقادی در ظلم ستیزی و باز آفرینی امید و حرکت در اجتماع بشری، پژوهش پیش‎رو تلاش کرده این مقوله مهم اعتقادی را با روش توصیفی- تحلیلی و با استناد به شواهد اسنادی متون مقدس مطابق بشارت‎های قرآنی، بررسی نموده و در صدد تبیین دقیق بشارت‎های متون مقدس درباره منجی و موعود آخرالزمانی بپردازد. و به این نتیجه مهم دست یافته که اعتقاد به منجی موعود و نجات عالم و اصلاح بشر و استقرار عدالت سراسری و نابودی ظلم و جور و برپایی حکومت صالحان بر زمین، مطابق بشارات متون مقدس(عهدین) و قرآن‎کریم امر قطعی است و از آرمان‎های بزرگ بشری و باورهای مشترک پیروان ادیان الهی و از وعده‎های قطعی و تخلف ناپذیر الهی می‎باشد و می‎تواند به عنوان پارادایم پیشران و اساسی در امیدآفرینی، حرکت و مبارزه با استکبار جهانی و ایستادن و مقاومت مقابل ظلم مورد استفاده قرارگیرد و در مقابله با ستمکاران عالم از این گفتمان امید آفرین و نوید بخش بهره برده و در جهت نجات بشر از ظلم و حرکت دادن آنان در مسیر تعالی، ترقی و سعادت و رهایی از ستم و ظلم استفاده شود.

کلیدواژه‌ها