مادّه «دعو» در لغت دارای یک معنای اصلی است و آن جذب نمودن دیگران و متمایل ساختن آنان است به سمت خود، امّا در قرآن بر هشت معنا آمده که عبارتند از: قول و گفتار، استغاثه و یاری خواستن، پرسیدن و سؤال نمودن، حاجت خواستن و خواهش نمودن، پرستیدن و عبادت کردن، خواندن و صدا کردن، تسمیه و نام گذاری نمودن و تبلیغ حق و ترغیب نمودن نسبت به آن که به جز معنای اول و هفتم در بقیه معانی، روح معنای اصلی لغوی محفوظ و موجود است. از بین این معانی آنچه که مورد نظر این نوشتار است و متناسب با سیره تبلیغی پیامبر اکرمj میباشد، معنای هشتمی است که برای آن نمونهها و مصادیق زیادی میتوان در قرآن پیدا کرد و در این مقاله به بررسی شش مصداق و نمونهی آن پرداخته شده که عبارتند از: انذار، تبشیر، تلاوت آیات، بیان تشریعات، مباهله و ابلاغ ولایت.